همیـشه تنهـــا

....همیـشه تنهــــا

....تنهایی آدمها به وسعت یک دریا است اما برای پر کردنش یک لیوان محبت کافیست

:غروب گفت

اگرچه زیبا ترین و تماشایی ترینم و طلوع را می توانم سرخ و گریان سازم

اما گاهی عجیب دلم برای طلوع تنگ می شود

:آسمان گفت

اگرچه آبی و نیلگونم و درخشان از ماه و ستارگانم

اما گاهی دلم برای زمین تنگ می شود وغم دوریه زمین مرا بارانی می کند

:خورشید گفت

گرچه گرم و خیره کننده ست روشنایی ام

و تمام زیبایی ماه از من است

اما حسرت نوازش مهتاب آزارم می دهد و روزی نیست که دلتنگش نشوم

:دریا گفت

 
اگرچه زلال و پاکم و امواجم مدام بر تن سخره ها مشت می کوبند

ولی هیچ گاه لبان خروشانم برای گرفتن بوسه ای حتی سرد به لب سخره ها نمی رسند

و غم دوری ساحل دلم را عجیب تنگ می سازد

:در این لحظه ماه رو به من کرد و گفت

تو نیز بگو کیستی و برای چه دلت تنگ است

گفتم اگرچه جوانم و دلم از جوانی سوخته

و گشته سپید گیسوانم

اما گاهی دلم برای از دست رفته هایم تنگ می شود

......من یک نفس عمیق بر درک از دست رفته هایم